Մեր դպրոցի շնորհալիների աշխատանքները
2011թ սեպտեմբեր -հոկտեմբեր ամիսների ընթացքում թիվ 170 ավագ դպրոցում աշակերտական խորհրդի նախաձեռնությամբ կայացավ դպրոցի շնորհալի աշակերտների նկարչական և ձեռքի աշխատանքների ցուցահանդես:
Վերջինիս իրենց ներկայությամբ պատվեցին արտերկրից ժամանած հյուրերը, ովքեր մեծ բավականություն ստացան մեր շնորհալի դպրոցականների աշխատանքներից և իրենց գովեստի խոսքով հավանության արժանացրին աշակերտական խորհրդի նմանօրինակ նախաձեռնությւոնը:Տպավորիչ էր նաև դեպի ցուցահանդես շտապող դպրոցականների մեծ բանակը, որը աշակերտական խորհրդին պարտավորեցնում է կյանքի կոչել նորանոր գաղափարներ:
Վերջինիս իրենց ներկայությամբ պատվեցին արտերկրից ժամանած հյուրերը, ովքեր մեծ բավականություն ստացան մեր շնորհալի դպրոցականների աշխատանքներից և իրենց գովեստի խոսքով հավանության արժանացրին աշակերտական խորհրդի նմանօրինակ նախաձեռնությւոնը:Տպավորիչ էր նաև դեպի ցուցահանդես շտապող դպրոցականների մեծ բանակը, որը աշակերտական խորհրդին պարտավորեցնում է կյանքի կոչել նորանոր գաղափարներ:
Լուսանկարչության մրցույթում մրցանակի արժանացած լուսանկարներ
ՀԱՅՈՑ ԱՆՊԱՐՏԵԼԻ ԲԱՆԱԿԻ 23-ՐԴ ՏԱՐԵԴԱՐՁԻՆ ՆՎԻՐՎԱԾ ՀԱՆԴԻՍԱՎՈՐ ՏՈՂԱՆ ԵՐԵՎԱՆԻ ԹԻՎ 170 ԱՎԱԳ ԴՊՐՈՑՈՒՄՀունվարի 28-ին հայոց բանակի կազմավորման 23-րդ տարեդարձի առթիվ 170 ավագ դպրոցում հանդիսավոր տողան էր:
Հնչում է Հայաստանի Հանրապետության հիմնը: Զինվորական բարձրաստիճան հյուրերի, տնօրենի, ուսուցիչների, գեղեցիկ կեցվածքով, ձիգ կանգնած պատանիների առջևով ներս է բերվում եռագույնը, որը ծածանվում է, և յուրաքանչյուրի հայացքի առջև հառնում է հայոց բանակի անցած փառավոր ուղին: Քաջագործությունների, հերոսական էջերի նկարագրությունները ոգևորեցին հայոց պատանիներին ու աղջիկներին, որոնց արծվենի հայացքներից հուր է ցայտում, իսկ շուրթերից պոկվում էին. << Մեր սրտերը միշտ ամուր են, հուր են, Մեր թրերը միշտ ամուր են, սուր են…>> Հնչում են շնորհավորանքի բառեր, ապագան խաղաղ երկնքի ներքո կերտելու, հայրենիքը բոլորանվեր պաշտպանելու կոչեր: Ասես Վարդանանց ոգին էր թևածում` <<Ես մի զարկն եմ քո բազկի…>> բառերի հետ միաձույլ: |
ՎԱՐԴԱՆԱՆՑ ՏՈՆԸ ԵՐԵՎԱՆԻ 170 ԱՎԱԳ ԴՊՐՈՑՈՒՄ
451 թվականի մայիսին Ավարայրի ճակատամարտում հայրենիքի, հայ եկեղեցու, քրիստոնեական հավատի պահպանման համար նահատակված Վարդանանց զորավարներն ու 1036 մարտիրոսները Հայաստանյայց առաքելական եկեղեցու մեծագույն սրբերից են: Իրենց նահատակությամբ նրանք հաստատեցին հայ ժողովրդի ապրելու կամքը և լինելիության իրավունքը:
Աշակերտները, խորն ըմբռնելով տոնի խորհուրդը , նախաձեռնեցին և իրականացրեցին գեղեցիկ միջոցառում` նվիրված Վարդանանց քաջերին: Ներկայացվեցին Վարդանանց պատերազմի պատճառները, ընթացքն ու պատմական նշանակությունը: Հնչեց Ներսես Շնորհալու <<Նորահրաշ>> շարականը և մասնակցիները մեկ րոպե լռությամբ հարգեցին << վասն հաւատոյ, վասն հայրենեաց>> զոհված քաջերի հիշատակը : Աշակերտները երգեցին հայրենասիրական խրոխտ երգեր: Ներկաները ևս մեկ անգամ համոզվեցին Եղիշեի հետևյալ խոսքերում. <<Քրիստոնեությունը ոչ թե իբրև զգեստ ենք հագել, որ կարելի է հանել ու փոխել, այլ այն ունենք իբրև մաշկի գույն>>:
Աշակերտները, խորն ըմբռնելով տոնի խորհուրդը , նախաձեռնեցին և իրականացրեցին գեղեցիկ միջոցառում` նվիրված Վարդանանց քաջերին: Ներկայացվեցին Վարդանանց պատերազմի պատճառները, ընթացքն ու պատմական նշանակությունը: Հնչեց Ներսես Շնորհալու <<Նորահրաշ>> շարականը և մասնակցիները մեկ րոպե լռությամբ հարգեցին << վասն հաւատոյ, վասն հայրենեաց>> զոհված քաջերի հիշատակը : Աշակերտները երգեցին հայրենասիրական խրոխտ երգեր: Ներկաները ևս մեկ անգամ համոզվեցին Եղիշեի հետևյալ խոսքերում. <<Քրիստոնեությունը ոչ թե իբրև զգեստ ենք հագել, որ կարելի է հանել ու փոխել, այլ այն ունենք իբրև մաշկի գույն>>: